Als je naar sommige foto’s kijkt onderaan dit bericht dan
zou je denken dat het heden overal in Mali een grote puinhoop is. De
beeldvorming over Afrika wordt bepaald door de veelal negatieve beelden uit
kranten en TV journaals. In het overgrote deel van Mali (en de rest van Afrika)
heerst echter rust, lokale vrede en nieuwe armoede. Armoede onder het overgrote
deel van de bevolking die niet bereikt wordt met het hulpgeld van de
buitenlandse donoren was er al veel langer. Dat was vroeger al zo en vandaag de
dag alweer zo.
De uitvoerende buitenlandse hulpinstanties hebben een groot
gedeelte van het ‘hulpgeld’ zelf nodig om hun hulp uit te kunnen voeren. De
lokale medewerkers hebben tot aan het eind van de internationale hulp even een
leuke baan en salaris. Na het vertrek van de buitenlandse hulp zijn zij voor
het merendeel weer werkeloos. Als de internationale hulptroepen vertrokken zijn
dan wordt het weer tijd voor een nieuwe fotoserie over de lokale situatie. Hoe zal die er uit gaan
zien?
Vanuit Dakar kijken ook wij naar de ontwikkelingen in
Mali. Het zijn immers onze buren. En als het onze buurlanden goed gaat dan
hebben wij daar ook profijt van. Vanuit ons verre vaderland is verleden week
(begin januari 2014) een groep technisch militaire mannen & vrouwen van
Defensie mevrouw Hennis-Plasschaert na veel getwijfel alsnog naar Mali vertrokken. Naar Gao. Om kwartier te maken voor de
nog nakomende NL militaire ‘verkenners’ die mee gaan helpen met het ‘stabilisatie programma’ van de UN
onder leiding van de Fransen en onze bloedeigen Bert Koenders. Er komen grote
tenten, een grote keuken en een vliegveldje voor helikopters. Gao is een stadje
wat in een moeilijk gebied van oostelijk Mali ligt.
De bevolking in en rond Gao heeft het de afgelopen twee
jaar buitengewoon moeilijk gehad. Na veel zogenaamd Islamitisch gedoe zijn de
Fransen sinds 26 januari 2013 weer de baas in Gao. Het stadje aan de Niger
rivier ligt niet in het werk en voorkeur gebied van de Grote Goede Doelen zoals
de SNV, Cordaid, ICCO, Oxfam Novib. Die hebben allen hun kantoren in de
hoofdstad Bamako. Als je geen glanzende witte of blauwe Four Wheel Drive hebt
dan zou je per bus de circa 1200 kilometer van Bamako naar Gao af kunnen
leggen. Dat advies gaf de in Bamako wonende Klaas Tjoelker gisteren aan Aart
van der Heide die momenteel ook in Bamako verblijft.
Klaas is getrouwd met To Tjoelker en zij is weer hoofd
Ontwikkelingswerk op de NL Ambassade in Bamako. Klaas Tjoelker woont al jaren in Mali en vind de situatie
in Mali kennelijk zó veilig dat hij geen problemen ziet in een busreis voor
Aart. Natuurlijk kan Aart onderweg even bijkomen in het bijzondere project Here
Buru waar Yvonne Gerner van Stichting Rondom Baba verblijft. Maar daarna moet Aart toch nog een flink stuk verder met de bus. En dat
zo best wel eens gevaarlijk kunnen zijn. Want de kleine boeven groepjes liggen in de bosjes
langs de weg en heus niet dicht bij de buitenlandse militairen.
Aart van der Heide is al bijna dertig jaar een lokaal
graag gezien gast in Mali. Hij adviseert al jaren veel lokale NGO’s en
stichtingen op land en tuinbouwgebied. Anders dan de Grote Doelen schrijft Aart
geen prachtige jaarverslagen waarin het lijkt of de Grote Goede Doelen héél
Mali duurzaam veranderd hebben. Aart schrijft wel regelmatig kritische maar
heldere verhalen over Mali in www.afrikanieuws.nl.
In en rond Gao wonen dus veel gewone mensen die
slachtoffer zijn van de nationale politiek die jarenlang hun woongebied hebben
verwaarloosd en waar de Grote Goede Doelen dus ook liever niet kwamen. Het was
een makkie voor de “terroristen” om 2 jaar terug Gao onveilig te maken. Nu de
vredesmachten aanwezig zijn is het ook de juiste tijd om de wederopbouw voor te
bereiden. De Grote Goede Ontwikkelingswerk Doelen zullen de eerste jaren een
afwachtende houding aannemen want die willen ‘succesvol’ kunnen werken. De
kleine goede doelen zijn meestal niet zo bang en vaak veel beter geïnformeerd
over de lokale situatie. Die sluiten ook geen hoofdkantoren maar blijven
meestal zitten tot de wind is bij gedraaid.
Aart van der Heide heeft al jaren contact met de
oprichters en harde werkers van NGO Sahel étude action pour le développement -
SEAD. Een door de Malinese wet op 17 september 1988 erkende instelling. Deze
instelling heeft zich tot voor de politieke en militaire ellende uitstekend
bezig gehouden met het opzetten en in stand houden van agrarische projecten in
vooral rond Gao. SEAD bestaat al zo lang dat de tweede generatie zit te
springen om vernieuwende professionele adviezen en vooral aansluiting nodig
heeft bij de wederopbouw van hun gebied.
Daar kan Aart van der Heide met zijn
grote netwerk zeker bij helpen. En als de Fransen en de mensen van Bert Koenders en To Tjoelker van de ambassade waaronder de NL militairen, na grote
successen weer zijn vertrokken moet het gewone volk immers weer de draad van
het dagelijks leven op kunnen pakken. Van de NL Grote Doelen zal de gemeente Gao weinig
horen want die doen niet aan 'noodhulp'.
Aart moet momenteel de grootste moeite doen om naar zijn
oude vrienden in Gao toe ‘te mogen’ reizen. Daar schrijft hij over op Facebook.
Hij heeft ook wat geld nodig om de mensen van SEAD in hun kapot geschoten
kantoor goed te kunnen helpen om de irrigatie en tuinbouw projecten weer op te
kunnen starten. Natuurlijk zullen de NL militairen hun Nederlandse aardappelen,
uien, en NL- Senegal sperziebonen per vliegtuig via Dakar in laten vliegen.
Voor de lokale bevolking een onbetaalbare lekkernij. De nodige brandstoffen en
andere goederen voor de mensen met geld komen via de honderden vrachtwagens die
dagelijks op weg zijn van Dakar naar Bamako.
Verleden jaar verscheen er een boekje van de hand
van Manon Straven - Bamako Bonjour - en bitterzoet verslag van vier jaar
ontwikkelingswerk op het ICCO kantoor in Bamako. Manon Straven is inmiddels
weer in Nederland en ik ben benieuwd of ICCO nog wat gaat doen in Mali. Liever
zou ik binnenkort een verslag lezen van Aart van der Heide – Allo Gao - en hem
horen vertellen over de Fransen en Nederlanders en andere buitenlanders die ‘op
missie zijn’ om het ‘gewone volk’ in Gao weer vooruit te helpen. En over zijn
ervaringen met de lokale bewoners die hun land weer opnieuw op moeten bouwen.
Wij maken straks wat geld over naar Aart van der Heide omdat wij écht vinden
dat hij een zinvolle bijdrage aan de wederopbouw van Gao kan leveren.
Aart schreef op
11 januari 2014 – PS - Aart van der
Heide heel veel dank William maar ik
heb liever dat je je geld voor je kinderen houdt; Als je andere goede gevers
weet dan is mijn bankrekeningnummer in Nederland 94.13.90.888.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
plaats een reactie we horen graag van je!